Historia klubu

Towarzystwo Tenisa Stołowego Polonia Bytom to klub o długiej i bogatej historii, której początki sięgają 1947 roku, kiedy w Miechowicach powstała sekcja tenisa stołowego. Przez kolejne dekady rozwijała się ona w różnych strukturach organizacyjnych, wychowując wielu znakomitych zawodników i szkoleniowców. Po reaktywacji w 2007 roku TTS Polonia Bytom szybko odzyskała należne miejsce na mapie polskiego tenisa stołowego, a od 2013 roku działa pod szyldem Polonii Bytom. Klub może poszczycić się medalami drużynowych mistrzostw Polski, Pucharem Polski oraz sukcesami indywidualnymi zawodników na arenie krajowej i międzynarodowej. Dziś TTS Polonia Bytom to nie tylko silna marka sportowa, ale także ośrodek promujący tenis stołowy wśród dzieci i młodzieży, łączący tradycję z nowoczesnym podejściem do szkolenia.

Początki i rozwój (lata 40. – 1970)

Sekcję tenisa stołowego w Miechowicach uważa się często za zainicjowaną w roku 1947 — pierwotnie przy klubach „Sparta” i „Energetyczny KS”, aż w końcu przeniesiono ją do struktur Silesii. W latach powojennych klub, który od 1912 roku działał jako jednosekcyjny klub piłkarski, rozwijał się w kierunku wielosekcyjności – obok futbolu pojawiły się sekcje tenisa stołowego, piłki ręcznej, szachów i kolarstwa. W 1960 roku klub połączył się z Energetycznym KS Miechowice, przyjmując nazwę Klubu Sportowego Silesia Miechowice.
W pierwszych dekadach działalności tenisiści z „Silesii” odgrywali ważną rolę w środowisku śląskim, rywalizując w ligach międzywojewódzkich (co w tamtym czasie było zbliżone do poziomu II ligi centralnej). W składach zespołu występowali m.in. Janusz Borek, Edward Lalik, Leszek Serednicki i Piotr Jendrusz, później zaś Małgorzata Serafin, Krystyna Choroszewska, Wiktor Serednicki, Janusz Dłubis i Wojciech Prochowski. Dzięki tym nazwiskom klub budował lokalną tożsamość i sportową markę.
W roku 1968 zespół Silesii – w składzie m.in. Małgorzata Serafin, Piotr Jendrusz, Edward Lalik i Leszek Serednicki – awansował do ligi międzywojewódzkiej, która wówczas stanowiła ówczesny odpowiednik II ligi państwowej. To wydarzenie było kamieniem milowym w historii sekcji i potwierdzeniem ambicji sportowych klubu.

Przerwa i reaktywacja (lata 70. – 2000)

Z biegiem lat sekcja napotykała trudności organizacyjne i finansowe, które doprowadziły do zawieszenia jej działalności na okres około ośmiu lat. W latach 80. sekcja była nieaktywna — brak stabilnego zaplecza, zmiany strukturalne w klubie i ograniczone zasoby doprowadziły do ograniczeń funkcjonowania.
Dopiero na przełomie lat 80. i 90. – z inicjatywy kopalni Miechowice i z udziałem lokalnych działaczy – pojawiły się próby reaktywacji. Do odnowienia sekcji zobowiązano Waldemara Holwka i Michała Napierałę, którzy wzieli się za remont hali przy ul. Energetyki (nad wymiennikownią PEC-u). Dzięki ich pracy oraz wsparciu byłych zawodników udało się przywrócić sekcję do życia i rozpocząć proces odbudowy. W kolejnych latach (lata 90. i początek XXI wieku) sekcja systematycznie odradzała się sportowo — uczestniczyła w rozgrywkach ligowych, rozwijała szkolenie młodzieży i powoli wracała do rywalizacji na szerszym poziomie wojewódzkim.

Umocnienie i transformacja (2000 – 2007)

W latach 2000-2007 sekcja tenisa stołowego Silesii Miechowice przeżywała okres intensywnego rozwoju, przechodząc od zreorganizowanej aktywności lokalnej ku aspiracjom gry na wyższym szczeblu. W tych latach zawodniczki i zawodnicy reprezentujący barwy Silesii coraz częściej rywalizowali w rozgrywkach I ligi — w jednej z notatek znalazłem informację, że w sezonie 2001-2002 klub zremisował mecz 5:5 z Radzynem Podlaskim, co świadczy o zaangażowaniu w zacięte konfrontacje na poziomie centralnym. (Źródło: archiwum „Pingpong.pl”)

W sezonie 2005/2006 drużyna Silesii Miechowice występowała w klasie A, grupie bytomskiej, i zajęła w niej piąte miejsce. Z bilansem 16 zwycięstw, 7 remisów i 7 porażek, z imponującym stosunkiem setów 68:36, klub pokazał bardzo solidny poziom, choć jeszcze nie wystarczający, aby walczyć o awans do wyższej ligi. W roku 2006/2007 Silesia zanotowała znaczący progres — w tej samej klasie A uplasowała się na drugim miejscu, z bilansem 21 zwycięstw, 3 remisów i 6 porażek, co dawało już realną aspirację do wspinaczki w strukturach ligowych. Już w tym czasie pojawiały się pierwsze symptomy ambicji klubu na zwiększenie skali rywalizacji — lokalne media relacjonowały plany transferowe oraz zapowiadały, że Silesia będzie dążyć do gry w elicie polskiego tenisa stołowego. Fakty te potwierdzały, że zarząd i sztab szkoleniowy nie spoczywają na laurach, lecz systematycznie budują zaplecze sportowe i kadrowe na przyszłość.

W 2007 roku, kluczowym dla dalszej drogi klubu, zapadła decyzja o formalnym wydzieleniu sekcji tenisa stołowego z ogólnego klubu sportowego. 4 lipca 2007 powstało samodzielne stowarzyszenie – Bytomskie Towarzystwo Tenisa Stołowego „Silesia” Miechowice — co dało sekcji autonomię decyzyjną, możliwość zarządzania budżetem oraz stwarzało warunki do bardziej elastycznego planowania sportowego. W tych latach klub podejmował też pierwsze kroki wzmacniania składu — już niedługo potem doszły transfery doświadczonych zawodników, takich jak Jarosław Tomicki i Karol Szotek, którzy mieli wspierać ambicje nowej ery.

Ten okres przygotowań i reorganizacji stał się fundamentem późniejszych sukcesów — choć w latach 2005–2007 klub jeszcze nie docierał na najwyższe szczeble lig, to jednak przebudowa strukturalna i sportowa, jaka wówczas zaszła, z czasem pozwoliła Silesii (a później sekcji w strukturach Polonii Bytom) wkroczyć na arenę krajową z silną pozycją.

Lata 2007-2013 – Superliga polska

Po wydzieleniu sekcji tenisa stołowego 4 lipca 2007 roku jako samodzielne stowarzyszenie Bytomskie Towarzystwo Tenisa Stołowego „Silesia” Miechowice, klub wkroczył w nową fazę swojego rozwoju. W kolejnych latach priorytetem stało się umacnianie poziomu sportowego, poprawa zaplecza organizacyjnego oraz walka o miejsce w elicie krajowych rozgrywek.

W sezonie 2010/2011 Silesia Miechowice (wówczas występująca pod nazwą „Armada BTTS Silesia”) zadebiutowała w rozgrywkach Superligi tenisa stołowego. W lidze zajęła miejsce spadkowe, jednak dzięki rezygnacji klubu PKS Opoka Trzebinia zwolniło się miejsce, co umożliwiło rozegranie baraży o pozostanie w elicie z GLKS Nadarzyn. Dzięki wygranej w barażach Silesia utrzymała się w Superlidze i kontynuowała rywalizację na najwyższym poziomie.

W kolejnych sezonach Silesia podejmowała trudnych rywali w lidze, odnosząc znaczące zwycięstwa, jak na przykład domowy triumf 3:0 nad GLKS Nadarzyn czy wygrana 3:2 na wyjeździe z Politechniką Rzeszów. Klub starał się budować swoją markę w Superlidze, a także zawodników i kadrę, która mogłaby stawić czoła wyzwaniom najwyższej klasy rozgrywkowej.

W latach 2007–2013 skład drużyny Silesii Miechowice ulegał stopniowemu wzmacnianiu — zespół przechodził od lokalnych graczy do mieszanki talentów krajowych i zagranicznych. W wyjściowym składzie pozostawał m.in. Grzegorz Iwaniuk, który był jednym z filarów drużyny w tym przejściowym czasie. Do zespołu dołączyli zagraniczni gracze, tacy jak Czech Martin Pavlica i Jiri Vrablik którzy wnosił doświadczenie międzynarodowe, oraz Jarosław Tomicki, ceniony polski zawodnik, który wspierał Silesię w kluczowych meczach i turniejach. Dzięki nim drużyna mogła podejmować rywalizację z mocniejszymi przeciwnikami w rozgrywkach Superligi i pucharach. Szczególnie cenna była obecność tych zawodników w meczach barażowych oraz konfrontacjach o pozostanie w elicie, gdy wykorzystano awans klubu i utrzymano się po dramatycznych rozstrzygnięciach. Ten zestaw uzupełniał także zespół przez okres adaptacji do wyższego poziomu ligi, wspierając rozwój młodszych członków kadry oraz stabilność sportową klubu.

Jednym z kluczowych postaci tego okresu był Michał Napierała, który jako menedżer i trener znacząco przyczynił się do sportowej stabilności i wzrostu klubu. To on koordynował działania organizacyjne, pozyskiwanie sponsorów, kierował polityką sportową sekcji i budował relacje środowiskowe.

Sezon 2012/2013 był ostatnim, w którym sekcja występowała pod szyldem Silesii Miechowice w Superlidze. W 2013 roku podjęto decyzję, by sekcję tenisową włączyć do struktur Polonii Bytom — od tego momentu klub kontynuował działalność jako TTS Polonia Bytom, dziedzicząc tradycje i dorobek Silesii w najwyższej klasie rozgrywkowej. Ten okres był czasem intensywnego rozwoju – wejście do Superligi, utrzymanie się mimo barier, budowa kadry i struktury klubu – wszystko to stanowiło fundament, na którym później mogły być budowane kolejne sukcesy w nowej już konfiguracji Polonii Bytom.

Polonia Bytom — czasy współczesne i najważniejsze sukcesy

Po przejęciu sekcji tenisowej Silesii Miechowice w 2013 roku, zespół występował pod nazwą Carbo-Koks TTS Polonia Bytom, kontynuując tradycje i ambicje poprzedniego okresu. Już w sezonie 2013/2014 „nowa” Polonia błyskawicznie zaznaczyła swoją obecność na krajowej scenie — zdobyła brązowy medal drużynowych Mistrzostw Polski, a w składzie klubu grali m.in. Jakub Kosowski, czescy zawodnicy Tomáš Konečný i Radek Mrkvicka oraz Grzegorz Iwaniuk.

W sezonie 2015/2016 Bytom ponownie sięgnął po brązowy medal mistrzostw Polski, co potwierdziło, że klub utrzymuje wysoką formę na przestrzeni lat. W tym okresie drużynę reprezentowali Tomáš Konečný, Paweł Chmiel oraz Włoch Niagol Stoyanov.

Od momentu włączenia sekcji pod szyld Polonii Bytom, klub zdobył także czterokrotnie Puchar Polski seniorów — triumfy w Pucharze przypadły w sezonach 2013/14, 2016/17 i 2018/19.

Szczególne zasługi dla klubu w ostatnich latach ma Robert Floras, który przez sześć sezonów reprezentował Polonię Bytom i zdobył w tym czasie aż 11 medali mistrzostw Polski w różnych konkurencjach. W 2021 roku sięgnął po złoto w grze podwójnej — w parze z Danielem Bąkiem — oraz wicemistrzostwo w grze pojedynczej.

W ostatnim czasie drużyną przyciągającą uwagę kibiców jest Petralana TTS Polonia Bytom — w sezonie 2023/2024 tenisiści klubu ponownie zdobyli brązowy medal drużynowych Mistrzostw Polski, występując w składzie: Patryk Chojnowski, Patryk Zatówka i Szwed Viktor Brodd.

Jednym z najbardziej spektakularnych sukcesów indywidualnych w barwach Polonii Bytom odniósł Patryk Chojnowski, specjalizujący się w tenisowych rozgrywkach dla osób niepełnosprawnych. W 2022 roku zdobył tytuł mistrza świata w grze pojedynczej oraz mikście, a w 2023 roku – aż trzy tytuły mistrza Europy: w grze pojedynczej, deblowej i mikście.

Dzisiaj Polonia Bytom jest uznawana za jeden z czołowych klubów tenisowych w kraju — nie tylko dzięki medalom, ale także dzięki stabilności sportowej, mocnej kadrze i konsekwentnej pracy organizacyjnej.